Przeżywanie czasu a czas obiektywny – refleksja inspirowana filozoficznie (dr Katarzyna Kremplewska)

Słowa „czas” używamy na każdym kroku – brakuje go, jesteśmy w niedoczasie, pod presją czasu; czas leci albo wlecze się niemiłosiernie, walczymy z nim, bywa sprzymierzeńcem lub wrogiem. Ale już próba określenia czym jest czas jako taki wprawia w zakłopotanie. Wyręczają nas w tym fizycy, jednak naukowe modele czasu nie do końca oddają sprawiedliwość temu, jak czasu doświadczamy, jak go sobie wyobrażamy, jak nim manipulujemy i jak od niego zależymy. Proponuję przyjrzeć się wspólnie temu, co wybrani filozofowie mieli na ten temat do powiedzenia i co z tego dla nas (lub o nas) wynika. Choć do nich się nie ograniczę, to w centrum mojej uwagi znajdzie się dwóch dwudziestowiecznych filozofów – Henri Bergson i mniej znany, acz nie mniej ciekawy, George Santayana.

---

Samotna podróż i filozofia (prof. dr hab. Adam Grzeliński)

Podróżowanie wydaje się być przeciwieństwem filozofii – jest działaniem i przeżywaniem, a nie teoretycznym namysłem. Jednak samotna, długa podróż daje unikalną perspektywę i pozwala zastanowić się nad istotnymi aspektami bycia w świecie. Czas spędzony z sobą samym na pustych ścieżkach umożliwia rozejrzenie się w sercu i głowie, przemyślenie tego, co istotne, zaś takie pojęcia jak ciekawość, spotkanie, wartość, przestrzeń, czas czy piękno przestają brzmieć teoretycznie, lecz stają się żywym, intensywnym  doświadczeniem.